Het blijft moeilijk

Stephan werkt bij Crisishulp Jeugd Zuid-Limburg (CJZL). Een baan waarvoor je stevig in je schoenen moet staan.

Stephan werkt bij Crisishulp Jeugd Zuid-Limburg (CJZL). Dit is een samenwerkingsverband van XONAR en enkele andere organisaties op Zuid-Limburgs niveau. CJZL is verantwoordelijk voor het hele proces van telefonische crisismelding tot actieve crisisinterventie en het bieden van crisiszorg. Een baan waarvoor je stevig in je schoenen moet staan.

13 jaar geleden startte Stephan binnen een crisisverblijfgroep binnen XONAR. Hij merkte direct dat deze doelgroep hem goed past. Hoewel hij in die 13 jaar enkele korte uitstapjes heeft gemaakt naar andere hulpvormen binnen XONAR, blijft deze doelgroep hem het meest aantrekken.

‘Het is een dynamische wereld, de wereld van crisis. Binnen mijn huidige werk heb ik te maken met korte contactmomenten waarin je snel moet schakelen. In een korte periode de veiligheid herstellen, rust laten ontstaan binnen het gezin en nadenken over de vervolgstappen. Je moet heel snel tot de kern van de problematiek komen, dit blijf ik interessant vinden’

Dit is ook meteen een moeilijk aspect aan het werken in crisiszorg volgens hem. Het is belangrijk om stevig in je schoenen te staan en je moet beslissingen durven nemen. Dat is echt niet altijd even makkelijk.

‘Het hangt mede van jouw beslissing als hulpverlener af wat er met het kind of de jongere in kwestie gebeurt. Wanneer is het de juiste beslissing om een kind uit huis te plaatsen of juist thuis te laten blijven? Dat is natuurlijk een lastige keuze. Maar dit soort keuzes horen wel bij ons werk. Die vatten we niet licht op als team crisis’

Als Stephan bij kennissen of familie is krijgt hij vaak de opmerking ‘je zult wel heftige dingen meemaken’ te horen. Hij vindt het fijn dit af en toe te horen, gewoon om te beseffen dat de situaties die hij ziet niet vanzelfsprekend zijn.

‘Natuurlijk is het enorm belangrijk empathisch te blijven. Niet té, maar je moet wel de zwaarte van de functie blijven voelen. Ik vind het nog steeds heel moeilijk om zoveel leed bij een kind te zien en daar ben ik blij om. Zodra ik dat niet meer zou voelen wordt het werk routine en dat mag in deze tak echt niet gebeuren!’

Binnen team crisis start je niet als schoolverlater. Je hebt een pakket aan ervaring nodig om dit werk te kunnen doen. Het huidige team staat heel sterk. Iedereen heeft bewust gekozen voor deze dynamische werkomgeving en werkt vanuit dezelfde passie.

‘Ik werk in een veilig team, we kunnen tegen elkaar zeggen wat we willen zeggen. Je moet elkaar blijven zien en volgen om goed te kunnen werken met elkaar en dat doen we ook echt. We staan open voor elkaars mening en visie op bepaalde zaken’

Niet alleen naar de rest van het team, maar ook naar de cliënten is het volgens Stephan belangrijk een open blik te hebben. Het is belangrijk om te blijven denken in mogelijkheden, in plaats van in beperkingen.

‘Ik vind het in ons werk heel belangrijk om niet te veroordelen. Alleen op die manier win je het vertrouwen van een gezin in crisis. Ik probeer altijd de verbinding te zoeken en de situatie te begrijpen. Als hulpverlener zorg je er voor dat de ouders en kinderen verder kijken dan de wereld waar ze zich tot dan toe in begaven. Wij helpen daarbij.’